(: اطلاعات عمومی :)

کاروانسرای شاه عباسی که مربوط به دوران صفویه است. و در مرکز شهر، ابتئای بلوار امامزاده حسن (ع) قرار که بنایی سنگی-آجری است.

این کاروانسرا متعلق به دوران صفویه بوده و بین سال‌های ۱۰۷۸ تا ۱۱۰۹ در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده‌است.این بنا در بخش مرکزی شهرستان کرج در استان البرز و در سمت جنوب شرقی میدان توحید قرار گرفته‌است.

این کاروانسرا در ابتدای ساخت برای کاروان‌ها و مرکب‌هایشان به عنوان مکان استراحت بوده و در اوایل دوران قاجاریه تبدیل به پادگان یا قلعه نظامی شد و در اواخر دوران قاجار نیز به عنوان مدرسه (موسوم به فلاحت) از آن استفاده می‌شده‌است. مساحت کل بنا ۳ هزار متر مربع و مساحت حیاط میانی ۹۰۰ متر مربع است.

ورودی کاروانسرا نیز از ایوان شمالی است. پیرامون حیاط میانی آن ۲۱ حجره ایوان‌دار برای استراحت مسافران و پنج بارانداز برای نگهداری کالا و جایگزینی همراهان و نگهبانان کاروان‌ها در نظر گرفته شده‌است در ساخت این بنا از سنگ، آجر، چوب و کاهگل استفاده شده‌است. کاروانسرای شاه‌عباسی کرج در ۲۲ فروردین ماه سال ۱۳۵۶ با شماره ۱۳۶۸ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

این روستا در دهستان گفشه بخش لشت نشا قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۶۵۲ نفر (۲۰۵خانوار) بوده‌ است.

امامزاده ابراهیم یک امامزاده مدفون در شهرستان شفت استان گیلان است، که شهرت زیادی دارد، طوری که مردم آن را ابالفضل گیلان می نامند.آرامگاه امامزاده ابراهیم از جاذبه های زیارتی و تاریخی روستای امامزاده ابراهیم است و علت اصلی شکل گیری آن به شمار می‏رود. بنای امامزاده، در طی سال‏های دراز، چندین بار بازسازی شده است. در حال حاضر این بنا، به مساحت ۳۰۰ متر، در چهار طبقه احداث گردیده و شامل مسجد، صحن، سرویس بهداشتی، مهمانپذیر و فضای باز است. از مهم‏ترین جاذبه‏ های طبیعی روستای امامزاده ابراهیم، جاده مسیر دسترسی به آرامگاه امامزاده است. این مسیر از جلگه‏ای زیبا با شالیزارها، خانه‏ ها، رودخانه ‏ها و کوهپایه ‏های جنگلی عبور می‏کند و در انتها به روستای امامزاده ابراهیم می‏رسد که بافت مسکونی جالب توجه و بسیار دیدنی دارد.

عکس : معصومه مفیدی

آبشار وزن بن دراستان گیلان واقع است. این آبشار زیبا در مسیر جاده قدیمی گنجار به امام زاده اسحق قرار دارد و در منطقه سفیدمزگی واقع شده است. از مسیر قدیمی شالما به امامزاده اسحق نیز قابل دسترسی است. کوهتاترین و دیدنی ترین مسیر از مرکز شهرشتان شفت به امامزاده اسحاق از گنجار عبور میکند که هنوز این مسیر نا تمام مانده است اما نیمی از این مسیر یعنی تا خشک دره (دره سنگی گنجار) رفت آمد با وسایل نقلیه با سهولت امکان پذیر است. منطقه پیرامون آبشار پوشیده از درختان توسکا است که سایبانهایی طبیعی را همراه محیطی آرام،جذاب و خوش آب وهوا به منطور میزبانی از گردشگران محیا نموده است که سالانه هزاران گردشگر از آن بهره مند میشوند. روستای گنجار از مناطق بکر وطبیعی شهرستان شفت و از توابع بخش احمد سر گوراب استان گیلان است.

از دیگر مناطق دیدنی این منطقه در دوکیلو متر جاده گنجار به امام زاده اسحاق،گندم آرد (بام سبز گنجار) قرار دارد که چشم اندازی بسیار زیبا به شهرستانهای شفت، فومن و قسمت های از شهر رشت دارد. پس از گندم آرد (بام سبز گنجار) تا آبشار وزن بن کمتر از یک کیلومتر فاصله است که از مسیر اصلی جاده به سمت راست تقریبا 300 متر تا آبشار فاصله است. این آبشار در ادامه مسیر خشک دره (دره سنگی گنجار) قرار دارد که با سنگهای لایه لایه و بسیا زیبا در کف دره و حاشیه ای پوشیده از گلهای وحشی و درختانی تنومند مجموعه ای بسیار زیبا و دیدنی را به تصویر کشیده است. خشک دره (دره سنگی گنجار)، دره ای بسیار زیبا در فاصله ای تقریبا دو کیلومتری بام سبز گنجار قرار داری که توسط یک پل کوچک از جاده اصلی عبور کرده و به سمت پاین دست مسیر خود ادامه میدهد. این دره زیبا با سنگهایی بزرگ و دیدنی از چشمه های بالا دست نشات گرفته و در حاشیه ای پوشیده از گل و گیاه و درختان تنومند و دیدنی سالانه مسافران زیادی از آن بازدید میکنند.

منبع : کویرها و بیابانهای ایران

آبشار کلشتر درجنوب غربی شهرستان رودبار و در استان گیلان واقع است. کلشتر یکی از روستاهای استان گیلان در ایران است. این روستا در بخش مرکزی شهرستان رودبار جای دارد و مرکز دهستان کلشتر است. محصول اصلی آن زیتون است. به دلیل آب و هوای مدیترانه‌ای باغات زیتون توسعه خوبی داشته و زمستان و تابستان معتدلی دارد. این روستا روزگاری دارای خان‌های بزرگی بوده که تمام اطراف و اکناف رودبار جهت رسیدگی به تمامی امور زندگی از خرید تا مسائل قضایی به انها مراجعه می‌کردند.روستای کلشتر در فاصله سه کیلومتری شهر رودبار و در کوهپایه کوهستان البرز غربی و در ارتفاع پانصد و پنجاه متری از سطح دریا و مشرف برشهر رودبار واقع شده‌است.

این روستااز لحاظ فرهنگی، اجتماعی و حتی مناظر دیدنی و در بسیاری موارد دیگر با شهرها و روستاهای اطراف متفاوت است که هرکدام رادرجایگاه خود بررسی می‌کنیم. روستای کلشتر از نظر مناظر دیدنی به خاطر موقعیت کوهستانی و وجود درختان همیشه سبز مثل زیتون و کاج در چهار فصل سال زیبا و دیدنی است. در بهار و تابستان این زیبایی چندین برابر می‌شود. درون بافت مسکونی روستا تعداد زیادی چشمه و نهر آب وجود دارد.

آبشار زیبایی که بیش از بیست متر ارتفاع دارد یکی دیگر از مکانهای دیدنی روستا به شمار می‌رورد. روستای کلشتر به دلیل شرایط خاص، مساحت عمده جنگلهای منطقه رابه خود اختصاص داده‌است. جنگلهای پر درخت و بکر در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا و کوه آسمانسرا با دشتی زیبا با علفهای بلند و سبز در ارتفاع ۱۹۰۰ متری از سطح دریا یکی دیگر از نقاط دیدنی روستای کلشتر می‌باشد.یکی از ویژگی‌های مهم روستای کلشتر وجود تعداد زیاد چشمه‌های پرآب، با آب بسیار سرد و گوارا می‌باشد که این روستا را از روستاهای دیگر متمایز می‌کند. آب شرب و کشاورزی روستا تماماً از این چشمه‌ها تأمین می‌شود و آب مازاد بر مصرف برای آبیاری زمینهای کشاورزی روستاهای اطراف جاری می‌شود.

چشمه بار (چیمه وار) از بزرگترین و زیباترین چشمه‌های آب موجود در کشور است. از ویژگی‌های این چشمه می‌توان به سرمای خیلی زیاد آب حتی در تابستان اشاره کرد. مهمتر ازسرمای زیاد آب موضوعی است که اخیراً بیشتر به آن پرداخته می‌شود و آن سبک بودن آب از لحاظ وجود املاح می‌باشد که طبق آزمایشات انجام شده نتیجه گرفته شده که آب این چشمه حتی از آب معدنی دماوند هم سبک تر است.

منبع : کویرها و بیابانهای ایران
عکس : مسعود رفیعی کلشتری

بندر انزلی در طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۲۸ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۲۸ دقیقه واقع شده‌است و ارتفاع آن از سطح دریا منهای ۲۶ متر می‌باشد. بندرانزلی از شمال به دریای خزر از جنوب به شهرستان صومعه سرا از شرق به شهرستان رشت و از غرب به شهرستان رضوانشهر متصل می‌باشد. شهرستان بندرانزلی در ناحیه‌ای کاملاً جلگه‌ای به صورت طولی و در ساحل دریای خزر واقع شده و دارای آب و هوای معتدل مرطوب می‌باشد. بخشی از محیط زیست طبیعی این شهرستان را دریا(۴۰ کیلومتر نوار ساحلی) و بخش مهم دیگر را اکوسیستم ارزشمند تالاب انزلی تشکیل می‌دهد. نام انزلی به پیشینه تاریخی اش در بیشتر شهرهای اروپایی شناخته شده‌است.

فاصله بندر انزلی تا تهران ۳۸۰ کیلومتر، تا مرکز استان ۴۰ کیلومتر و تا اولین فرودگاه ۳۵ کیلومتر می‌باشد. این شهرستان دارای آب و هوای معتدل مرطوب ساحلی بوده که در فصول مختلف سال شرایط آب و هوای مطلوبی را دارا می‌باشد. میزان بارندگی شهرستان بسیار بالا بوده به طوری که سالیانه متوسط ۱۸۹۲ میلی متر بارندگی دارد بیشترین بارندگی در ماه‌های شهریور و مهر با ۴۴۰/۹ میلی متر گزارش گردیده‌است. میزان رطوبت نسبی سالیانه به طور متوسط حدود ۷۱ تا ۹۷ درصد و درجه حرارت محیط زیست بین ۳/۵ تا ۲۸ درجه سانتی گراد در نوسان بوده‌است.

مرجَغل (مرجقل) یا تولَم‌شهر یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است.

این شهر با جمعیت ۶٬۴۷۱ نفر (برآورد ۱۳۹۰خ.) در بخش تولمات شهرستان صومعه‌سرا قرار دارد.

شهرداری این شهر در سال ۱۳۷۲ تأسیس شده‌است.
در قدیم

لغت‌نامه دهخدا به قول فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲ می‌نویسد: مرجغل دهی است از دهستان تولم بخش مرکزی شهرستان فومن، در ۷هزارگزی شمال فومن بر کنار راه صومعه سرا به رشت، در جلگه مرطوب معتدل هوائی واقع و دارای ۲۷۸ تن سکنه‌است. آبش از رودخانه شفت و استخر و محصولش برنج، توتون، سیگار و شغل مردمش زراعت است.

بخش رانکوه آخرین بخش شرقی استان گیلان است . از شمال به دریای خزر ، از شرق به تنکابن مازندران ، از جنوب به رودبار الموت و رودبار حسینقلی خانی یا رودبار محمد زمان خانی و از غرب به دیلمان و لاهیجان محدود می شود . حد اصلی رانکوه در مشرق دریاسر بوده است . اما حدود صد سال است که لنگرود و دهکده های اطراف آن از لاهیجان جدا شده و به رانکوه ملحق شده است . از آن وقت تا امروز این بخش به نام رانکوه و لنگرود خوانده می شود .پهنای آن از کناره های لنگرود تا رودسورخانی که مازندران را از گیلان جدا می کند ، چهل چهار کیلومتر و درازای آن از مصب پلرود تا گردنه ی گون کل پنجاه و سه کیلومتر است زمین هموار و دشت آن ، از پای ارتفاعات تا کناره ی دریای خزر در امتداد املش نوزده تا بیست کیلومتر در نزدیکی سامان مازندران به سه کیلومتر می رسد و اراضی کوهستان آن شامل اشکور و سمام و شاهجان است .
شهر رانکوه در بخش رانکوه شهرستان املش واقع گردیده و مختصات جغرافیایی آن 50 درجه و 13 دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 2 دقیقه عرض شمالی می باشد . از لحاظ موقعیت نسبی این شهر در منتها الیه بخش جلگه ای و ابتدای بخش پایکوهی شهرستان املش واقع گردیده و نسبت به سواحل دریای خزر نیز حدود 15 کیلومتر فاصله دارد . رودخانه کیارود در حاشیه بخش شرقی شهر به صورت شمالی – جنوبی جریان دارد .

شهر رانکوه از توابع شهرستان املش استان گیلان می باشد . رانکوه نسبت به رشت ( مرکز استان گیلان ) حدود 73 کیلومتر فاصله دارد .

وضع توپوگرافی :

شهر رانکوه در انتهای بخش جلگه ای و ابتدای بخش پایکوهی استان گیلان واقع گردیده ، بنابراین قسمتهایی از شهر شیبدار بوده و بقیه قسمت ها تقریبا مسطح و هموار هستند . بطور کلی اراضی بخش شمالی و تا حدودی مرکزی شهر همچنین قسمت کوچکی از بخش جنوبی دارای شیب تقریبا مناسب بوده ، در صورتیکه مابین قسمتهای مذکور ، راضی با شیب تند وجود دارد .

اين شهر از شهرهاي كوهپايه اي گيلان است و بر دامنه كوههاي البرز و تالش ، در كناره رودخانه سفيد رود و در امتداد باغهاي انبوه زيتون قرار دارد. اين موقعيت جغرافيايي منظره زيبايي را از تركيب شهر سازي و طبيعت بوجود آورده است. اين شهر يك شهر ميان راهي و عبوري است. به همين دليل بسياري از مسافران ضمن توقف كوتاه در آن به خريد محصول عمده رودبار يعني زيتون و فراورده هاي آن مي پردازند. آب و هواي اين شهر كه در جنوب استان گيلان واقع شده از نوع آب و هواي مديترانه اي است كه داراي زمستانهاي معتدل و اندكي مرطوب و تابستانهاي گرم و خشك مي باشد.
رودبار در گذشته به نام هاي مختلفي از جمله خشكه رودبار ، رودبار محمد زمان خاني ، رودبار زيتون و پيلده رودبار بوده است كه نام رودبار به دليل جريان داشتن رودخانه سفيدرود در اين شهر مي باشد. شهرستان رودبار از نظر تاريخي قديمي شش هزار ساله داشته و داراي چهار بخش مركزي ، رحمت آباد و بلوكات ، خور گام ، عمار لو ميباشد.
اراضي شهرستان رودبار جمعاً 2/145398 هكتار است كه شامل 2/22383 هكتار اراضي زراعي، 78651 هكتار اراضي جنگلي و 44364 هكتار مرتع مي‌باشد.
گفتني است مناظر بسيار زيبا در ارتفاعات پوشيده از درختان هميشه سبز زيتون ، آبهاي معدني گوارا و نيز پيشينه تاريخي و ديرينه فرهنگي منطقه كه تپه مارليك از بارزترين نشانه هاي آن است ، اين شهرستان را به يكي از استعدادهاي مهم گردشگري تبديل كرده است .

شهرستان رودبار در مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۳۷ درجه و ۷ دقیقه ازخط استوا و ۴۹ درجه و ۱۱ دقیقه تا ۵۰ درجه ۵ دقیقه طول شرقی از نصف النهار مبداء واقع شده‌است .این شهرستان با وسعت ۲۵۷۴ کیلومتر مربع دومین شهرستان استان گیلان به لحاظ و سعت است و از شمال به رشت، ازجنوب به استان قزوین و از غرب به فومن و استان زنجان محدود می‌شود.
شهرستان رودبار درکرانه سفیدرود و در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته‌است و آب و هوای آن تحت تاثیر هوای خشک و نیمه خشک ناحیه مرکزی قراردارد از نظر آب و هوایی این منطقه به ویژه شهر زیبای رودبار دارای آب و هوای مدیترانه‌ای می‌باشند و رویش درختان زیتون در این منطقه گواه موضوع است. این منطقه درمسیر بادهای دایمی دره سفید رود قرارگرفته که بادهای منجیل آن معروف است. درواقع هنگام گذر از رودبار و رسیدن به رشت، گیلان باتمام تنوع و زیبایی‌هایش به گونه‌ای موجز و فشرده ازپیش چشم می‌گذرد.
جمعیت آن ۱۲۶۳۱۵ نفر است که از این تعداد ۶۹۶۲۰ نفر درمناطق شهری و ۵۶۶۹۵ نفر در مناطق روستایی سکونت دارند. این میزان جمعیت شهرستان رودبار که نسبت به مساحت آن ازسایر شهرستانهای استان کمتراست، این امکان را فراهم آورده تا اقوام گوناگون در کنار یکدیگر زندگی کنند و این امر منجربه تنوع مردم شناختی این شهرستان شده‌است که شامل نژادهای مختلفی چون تالش‌ها،تات‌ها، کردها و گیلکها می‌باشد.
اقتصاد این منطقه بعلت شرایط خاص اقلیمی بر پایه کشاورزی و دامداری استوار است. مهم‌ترین محصول آن زیتون می‌باشد که عمده ترین محصول کشاورزی شهرستان بوده و دارای فرآورده‌های بسیاری چون روغن زیتون و صابون است.
رودبار به نامهای مختلفی از جمله «خشکه رودبار»، «رودبارمحمد زمان خانی»،«رودبار زیتون» «پیلده رودبار» معروف بوده‌است که نام رودبار احتمالاً به دلیل جریان داشتن رودخانه سفید رود در این شهرستان پدید آمده‌است. رودبار ازنظر تاریخی دارای قدمتی ۶ هزارساله می‌باشد. آثار بدست آمده در تپه مارلیک حاکی از وجود تمدنی کهن دراین منطقه‌است که مربوط به هزاره دوم قبل ازمیلاد می‌باشد گفتنی است.
درخت زیتون هم زمان با کوچاندن کردان از نواحی شمال سوریه و حلب، به این منطقه راه پیدا کرد. این اتفاق در زمان شاه عباس بزرگ، ۶۰۰ سال پیش رخ داد.

مَنجيل از شهرهاي شهرستان رودبار در استان گيلان در کشور ايران است. منجيل مرکز تجاري شهرستان رودبار استان گيلان شناخته مي‌شود. سد سفيدرود در نزديکي اين شهر ساخته شده‌است.

جغرافيا
منجيل در منطقه‌اي کوهستاني در کرانه شرقي سفيدرود قرار دارد. اين منطقه‌اي به شدت بادخيز است. در سال‌هاي اخير چندين نيروگاه بادي براي توليد برق از بادهاي منطقه در منجيل نصب شده‌است.

مردم
جمعيت اين شهر 14,679 نفر است (آمار 1383خ). ساکنان قديمي شهر از گيل، تات، کرد هستند.

اقتصاد
درآمد اصلي مردم اين شهر از راه تجارت تامين مي‌شود. افراد از طارم سفلي و عليا و روستاهاي اطراف جهت تامين برخي نيازمندي‌هاي خود به منجيل مراجعه مي‌کنند. بخش ديگري از درآمد مردم اين شهر از راه فروش زيتون و فراورده‌هاي آن تامين مي‌شود. محصول اصلي اين شهر زيتون است و باغات زيتون بيشتر در حومه آن پراکنده‌اند.

انرژي
منجيل شهر انرژي گيلان شمرده مي‌شود. باد منجيل يکي از عوامل معروفيت اين شهر مي‌باشد که اغلب در بهار و تابستان با شدت بيشتري و در پاييز و زمستان با شدت کمتري مي‌وزد. اين باد از قديم معروف به هفت باد منجيل بوده و شدت ان بقدريست که درختان زيتون را اغلب به يک سمت خم مي‌کند. اوايل دهه هفتاد با تصميم دولت اقدام به خريد و نصب نيروگاه بادي از کشور دانمارک گرديد و پس از گذشت چند سال و فراگيري متخصصان داخلي، امروزه پروانه‌هاي بادي در کشور توليد و در نيروگاه بادي منجيل نصب مي‌گردد و اين نيروگاه روز بروز بزرگتر و موثرتر مي‌گردد. سد سپيدرود نيز يکي ديگر از عوامل معروفيت و جذابيت منجيل است که در اوائل دهه 40 بدست نيروهاي فرانسوي در دهانه رودخانه سپيدرود واقع در شهر منجيل ساخته شد.
سدي در منجيل.رودخانه‌هاي شاهرود و قزل اوزن در شهر منجيل بهم مي‌رسند و ابي که از اين رودخانه‌ها مي‌ايد در پشت سد سپيد رود و در درياچه سپيد رود ذخيره مي‌گردد تا نياز شالي کاران و کشاورزان گيلاني را در بهار و تابستان تامين نمايد.

آب و هوا
شهر منجيل محل تلاقي سه نوع اب و هواي معتدل خزر، کوهستاني البرز و گرم و خشک مرکزي ايران نيز مي‌باشد و از اين حيث نيز هوايي منحصر بفرد دارد.

نام منجيل
نام شهر منجيل پيش از ظهور اسلام مانگيل بوده‌است.

تاريخ منجيل
بعد از فتوحات مسلمانان در سراسر ايران (با اينکه تا اقصي نقاط خراسان تحت نفوذ اعراب مسلمان در آمد)‌ باز هم طبرستان و ديلمان از حملات آنان محفوظ ماند. خاندانهاي قديم آن ولايت، مانند اسپهبدان و قارنيان و خانواده جستان (حدود رودبار و منجيل) همچنان به آداب و رسوم خود زندگي مي‌کردند. همچنين، بسياري مذهب خود را نيز حفظ کردند، تا روزگاري که گروههاي از اعراب طرفدار خاندان علي و شيعيان زيديه به آن نواحي پناه بردند و مورد حمايت همان خانواده‌ها قرار گرفتند. چنانکه وقتي «داعي کبير» حسن بن زيد در آن نواحي سکني گزيد، جمعي کثير از مردم طبرستان و گيلان به طرفداري او برخاستند. همچنين در جنگ‌هايي که ميان او و يعقوب ليث صفاري رخ داد، مردم گيلان از او حمايت نمودند.

مناطق اطراف
لوشان
رودبار
سميران
هرزويل

شهر اطاقوَر يا اتاقوَر از توابع شهرستان لنگرود در استان گيلان و در شمال ايران قرار دارد.شهر اطاقور داراي امكانات كامل شهري بوده و برخي از روستاهاي آن از نعمت گاز برخوردار ميباشند.بام كومله يكي از مكانهاي تفريحي وجذاب است كه در مسير اين شهذ با شهرستان كومله قرار دارد.در مسير جنگل خرما چشمه ها و ييلاقات بسيار جذابي وجود دارد.خريد زمين وساخت منزل مسكوني به سهولت و با حداقل هزينه صورت ميگيرد. شهرداري و شوراي روستاها نيز همكاري خوبي با افراد غير بومي براي ساخت وساز مبذول ميدارند.همچنين اين شهرداراي يك شهرك صنعتي ميباشد كه در آن كارخانجاتي همچون شير ميمول داير هستند.

جمعيت

براساس سرشماري سال 1385 جمعيت اطاقور (418خانوار) برابر با 1,404نفر بوده‌است.

موقعيت

شهر جديد اطاقور در مختصات جغرافيايي 37 درجه و 6 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 50 درجه و 6 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا در شرق استان گيلان واقع شده‌است. “6°37 36، “50°N 6
موقعيت مکاني اين شهر به طوريست که به 4 شهر اصلي استان گيلان متصل است. از شمال به شهرستان لنگرود و درياي خزر، از شمال شرق به شهرستان املش و رودسر، از جنوب به رشته کوه‌هاي البرز و از شمال غربي به لاهيجان محدود مي‌شود. فاصله اين شهر تا دريا حدود 16 کيلومتر مي‌باشد.
رودخانه شلمان‌رود از نزديکي آن مي‌گذرد.

جاذبه‌هاي گردشگري

اين شهر داراي دو پارک جنگلي خرما و بلوردکان مي‌باشد که جمعيتي از گردشگران را به اين شهر جذب نموده‌است. احداث مرکز تجاري و تفريحي و گردشگري به مساحت 5 هکتار براي اين شهر در نظر گرفته شده‌است.همچنين احداث پارک ساحلي در اين شهر مورد توافق فرمانداري استان گيلان قرار گرفته‌است.

آستان امامزاده سیدابراهیم (علیه السلام) در بخش سردار جنگل شهرستان فومن، دهستان سردارجنگل، روستای ابرود واقع شده است.

به امامزاده سیدابراهیم (علیه السلام) معروف می باشد.

اسکولک نام محلی کنار راه قزوین و رشت ، میان تاریک رود و سفیدکتله روستای اسکولک در بخش بلوکات شهرستان رودبار قرار دارد . این منطقه دارای جنگل ، رودخانه و طبیعت بكر است كه بویژه در بهار و تابستان جذابیت های ویژه ای دارد و می تواند چشم نوازی از طبیعت بکر و زیبایی های این سرزمین را فراروی هر بیننده ای قرار دهد و نظر بسیاری از گردشگران و توریست ها را به خود جلب كند.

لَوَندِويل يکي از شهرهاي استان گيلان در شمال ايران است.اين شهر با جمعيت 8517 نفر (نتايج سرشماري 1385)در بخش لوندويل شهرستان آستارا قرار دارد.

موقيعت
شهر لوندويل مرکز بخش لوندويل در شهرستان آستارا , گيلان قرار دارد. اين شهر در طول جغرافيايي48 درجه و 52 دقيقه شرقي و عرض جغرافيايي 38 درجه و 18 دقيقه شمالي واقع است. و ارتفاع متوسط آن از سطح درياهاي آزاد 10- متر است. بخش لوندويل داراي 148 کيلومترمربع وسعت دارد که از همين مقدار 5/5 کيلومتر مربع در محدوده شهري لوندويل قرار دارد. بخش لوندويل مشتمل بر يک نقطه شهري(شهر لوندويل) و دو دهستان(دهستان‌هاي چلوندو و حومه لوندويل(کانرود) 23 روستاي داراي سکنه و 10 روستاي خالي از سکنه‌است.

محيط طبيعي
بخش لوندويل شامل سه قسمت جلگه‌اي، کوهپايه‌اي و کوهستاني است و هواي جلگه آن در تابستان گرم و مرطوب و در زمستان ملايم و هواي کوهستان در تابستان معتدل و در زمستان سرد است. متوسط بارندگي آن 1400 ميلي متر است و تعداد روز‌هاي يخبندان به طور متوسط در طول سال 21 روز است. کوه خانبلاغي با ارتفاع 2167 متر بلند ترين نقطه کوهستاني اين منطقه‌است و سواحل درياي خزر با ارتفاع 27- پايين تر سطح آب‌هاي آزاد است. در محدود شهرستان آستارا رودهاي پرآبي چون چلوند، لوندويل و کانرود جريان دارند

محيط انساني
طبق نتايج رسمي سرشماري عمومي نفس و مسکن سال 1385 شهر لوندويل داراي8517 نفر جمعيت است و رشد جمعيت آن در طي دوره 10 ساله 85-75 معادل4/3درصد بوده‌است. شهر لوندويل مرکزيت بخش لوندويل دارا است بخش لوندويل داراي 23078نفر جمعيت دارد. که 14561 نفر در مناطق روستايي اين بخش ساکن هستند.زبان رايج در کوچه وبازار شهر ترکي آذري است و اکثريت مردم به اين زبان تکلم مي‌کنند ولي عدهاي از مردم اين شهر در قسمت‌هاي غربي شهر زبان اصلي شان تالشي است.از نظر مذهبي اکثريت مردم اين شهر شعيه مذهب هستند ولي اقليتي از مدم اين شهر مذهب سني شافعي دارند. در محدوده شهري لوندويل 8 مسجد وجود دارد که 6 مسجد مربوط به اهل تشيع و 2 مسجد مربوط به اهل سنت است. به لحاظ محصولات کشاورزي در محدوده بخش لوندويل کشت برنج، گندم، ذرت، توتون، صيفي جات و حبوبات رواج دارد در سالهاي اخير کشت کيوي نيز رواج يافت است.

جاذبه‌هاي گردشگري
بخش لوندويل داراي جاذبه‌هاي فرهنگي و طبيعي فراواني براي گردشگري است که به موارد زير مي‌توان اشاره کرد 1)امام زاده ابراهيم و قاسم 2)آرامگاه بابا حسن از عرفاي منطقه 3)آرامگاه محمد دوست در قره سو 4)آرامگاه بابا علي در روستاي باباعلي 5)مجتمع ساحلي صدف و طرح سالم سازي آن 6)آبشاري زيبابا نام آبشارلاتون در ميان جنگل‌هاي لاتون با ارتفاع در حدود 103 متر 7)آبشار ميه کومي 8)آب گرم روستاي كوته كومه 9)مناطقي سرسبز و ييلاقي لاتون، باباعلي، اسبينه و… 10)سواحل 10 کيلومتري کناره‌اي درياي خزر

بندر انزلی در طول جغرافیایی ۴۹ درجه و ۲۸ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۲۸ دقیقه واقع شده‌است و ارتفاع آن از سطح دریا منهای ۲۶ متر می‌باشد. بندرانزلی از شمال به دریای خزر از جنوب به شهرستان صومعه سرا از شرق به شهرستان رشت و از غرب به شهرستان رضوانشهر متصل می‌باشد. شهرستان بندرانزلی در ناحیه‌ای کاملاً جلگه‌ای به صورت طولی و در ساحل دریای خزر واقع شده و دارای آب و هوای معتدل مرطوب می‌باشد. بخشی از محیط زیست طبیعی این شهرستان را دریا(۴۰ کیلومتر نوار ساحلی) و بخش مهم دیگر را اکوسیستم ارزشمند تالاب انزلی تشکیل می‌دهد. نام انزلی به پیشینه تاریخی اش در بیشتر شهرهای اروپایی شناخته شده‌است.

فاصله بندر انزلی تا تهران ۳۸۰ کیلومتر، تا مرکز استان ۴۰ کیلومتر و تا اولین فرودگاه ۳۵ کیلومتر می‌باشد. این شهرستان دارای آب و هوای معتدل مرطوب ساحلی بوده که در فصول مختلف سال شرایط آب و هوای مطلوبی را دارا می‌باشد. میزان بارندگی شهرستان بسیار بالا بوده به طوری که سالیانه متوسط ۱۸۹۲ میلی متر بارندگی دارد بیشترین بارندگی در ماه‌های شهریور و مهر با ۴۴۰/۹ میلی متر گزارش گردیده‌است. میزان رطوبت نسبی سالیانه به طور متوسط حدود ۷۱ تا ۹۷ درصد و درجه حرارت محیط زیست بین ۳/۵ تا ۲۸ درجه سانتی گراد در نوسان بوده‌است.

شهرستان املش با وسعتي حدود 5/469 كيلومتر مربع در مختصات جغرافيايي36 درجه و50 دقيقه تا37 درجه و 8 دقيقه عرض شمالي از خط استواو 50 درجه و 60 دقيقه تا50 درجه و16 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا و در فاصله 75 كيلومتري شهر رشت, مركز استان گيلان واقع شده است .

اين شهرستان از شمال به دو شهرستان لنگرود و رودسر از غرب و جنوب به شهرستان سياهكل و از شرق به رحيم آباد رودسر محدود است .

آب و هواي املش به علت قرار گرفتن در كنار ارتفاعات سرسبز و ييلاقات، بسيار مطبوع مي‌باشد.

قوميت مردم املش گيلك با لهجه بيه پيش (شرق گيلان) وگويش املشي تكلم مي‌كنند. مردم املش داراي اعتقادات مذهبي بسيار قوي و اثني عشري مي‌باشند اين شهرستان نيزدر قديم مركز فرمانروايي سلاطين بوده است.

عمدتاً در بخش كشاورزي و دامپروري فعاليت دارند و آثار كشاورزي بدست آمده در اين منطقه نشانگر فعاليت‌هاي كشاورزي در 1500 سال قبل مي‌باشد، از محصولات عمده كشاورزي مي‌توان برنج، چاي، گندم، فندق، مركبات.

گياهان دارويي، فرآورده‌هاي دامي و عسل و ابريشم را نام برد اما قسمت اعظم زمين‌هاي كشاورزي زير كشت چاي است و محصولات چاي املش حدود 32% كل توليد كشور مي‌باشد عرضه محصولات بدست آمده در روز سه شنبه انجام مي‌شود و سه شنبه بازار املش نمونه كاملي از بازارهاي سنتي گيلان مي‌باشد كه مردم اين منطقه با حضور گسترده رونق خاصي به آن مي‌بخشند، مردم املش روزهاي بازار را گالش بازار مي‌نامند. اين بازار در تمامي طول سال در روزهاي سه شنبه برقرار و اگر اين روز با مناسبت‌هاي مذهبي برخورد كند فقط نيمي از روز درآن به داد وستد مي‌پردازند

شهرستان املش از نظر ژئومرفولوژي و ناهمواري ها به سه منطقه جلگه اي, كوه پايه اي و كوهستاني تقسيم شده است.

بخش جلگه اي از آبرفت هاي رودهاخانه هاي شلمان رود, كيا رود و رود كهنه گويه به وجود آمده است كه شهر املش بر مخروط افكنه شلمان رود بنا شده است.

پل رود (پله رود يا پلورود) و شلمان‌رود, مهم‌ترين ‌رودخانه‌هاي ‌اين‌ منطقه‌اند. پل‌ رود, بزرگ‌ترين‌ رودخانه شرق‌ گيلان‌ است‌. اين‌ دو رود از دامنه‌هاي‌ شمالي‌ البرز سرچشمه‌ مي‌گيرند و پس‌ از طي‌ مسيري‌ با شيب‌ زياد به‌ درياي‌ خزر مي‌ريزند.

بخش جلگه اي و كوهپايه اي در گذشته نه چندان دور پوشيده ازجنگل انبوه بود اما امروزه بيشتر درختان قطع گرديده و به باغات چاي تبديل شده است.

بخش كوهستاني در جنوبي ترين قسمت شهرستان واقع شده و پوشيده از مراتع و بلند ترين قله آن ناتشكوه است

مناطق جلگه اي و كوهپايه اي داراي آب و هواي معتدل خزري و مناطق كوهستاني با زمستان هايي سرد و پوشيده از برف و يخبندان و تابستان هايي خنك و دلپذير است.
و متوسط بارندگي‌ ساليانه اين شهرستان, بيش از هزار ميلي‌متر است‌.

پوشش گياهي و جانوري: درختان‌ توسكا، افرا، انار ترش‌، انجير، ازگيل‌ (كنوس‌)، فندق‌، گردو، راش‌، شرم‌، بلوط، ممرز، توت‌، ون‌ و آزاد از رستني هاي‌ مهم‌ اين‌ ناحيه‌اند. همچنين‌ گياهان‌ دارويي‌ از قبيل‌ گل‌ بنفشه‌ و ختمي‌، گل‌ گاوزبان‌ و كود كوتو در اكثر نقاط املش‌ مي‌رويند.

از جانوران‌ و پرندگان‌ روباه‌، شغال‌، گرگ‌، سمور، خرگوش‌، تيهو و سا, عقاب و انواع گونه هاي پرندگان جلگه اي و كوهستاني را مي‌توان‌ نام‌ برد.

مكان ها و جاذبه هاي گردشگري شهرستان املش:

*تالاب زر بيجار املش مناطق ييلاقي و باغات چاي
*غار لياروي واقع در روستاي لياروي بلوردكان املش
*غار تلاين گورج و هفت خم تله سر
*بافت تاريخي شهر املش
* يخچال طبيعي ملجه دشت
*دهكده ييلاقي خسيب دشت
* هلودشت
*چشمه آب معدني لوزان
*برج تاريخي ميل امام
* ساختمان قديمي محمد تقي خان صوفي سياوش
*ساختمان قديمي عبدالعلي خان صوفي
*ساختمان قديمي گوهر تاج خانم
*سه شنبه بازار املش
*آرامگاه چهار تن از سلاطين كيايي .

چوبَر شهري است در استان گيلان ايران. اين شهر از توابع شهرستان تالش اين استان است. جمعيت چوبر در سال 1385، برابر با 1,481 نفر بوده‌است.

اين شهر در سال 1384 خورشيدي از ادغام پنج روستا تشکيل شد. آبشارهاي کوهستاني از جاذبه‌هاي گردشگري چوبر هستند. طرح هادي شهر چوبر به تصويب رسيده و سه خيابان اصلي شهر در دست بهسازي است.

درصد بالايي از مردم تالش‌تبار اين شهر و چند روستاي ساحلي اطراف به تدريج زبان تالشي را کنار گذاشته و به زبان ترکي آذربايجاني گويشور شده‌اند. اين امر در بخش‌هايي از منطقه تالش‌نشين ايران شامل برخي مناطق در ناحيه‌اي که از شهر هشتپر آغاز مي‌شود و تا آستارا ادامه مي‌يابد مشهود است. در مناطق تالش‌نشين (تالش گشتاسبي) جمهوري آذربايجان نيز همين روند در جريان است. زبان تالشي هنوز در روستاهاي کوه‌پايه‌اي و کوهستاني پيرامون چوبر برتري دارد.
در سال 1387 پديده رانش زمين که پيش از اين در منطقه چوبر بي‌سابقه بود رخ داد.

مکان‌هاي ديدني
تاوا گولي واقع در بالامحله چوبر. اماکن متبرکه امامزاده نرگس خاتون, نه ساله، سيدآباد محله, دروار محله, للکه محله, رود سرا, بازار چوبر, حاج يدالله محله1و2 ,هنري محله, کچيم, خودکار محله, مسجد قباقي, دهقان محله و الکوفي و ييلاقات

در قديم
فرهنگ جغرافيايي ايران ج 2 در مورد چوبر مي‌نويسد: دهي است از دهستان کرگان‌رود شمالي بخش مرکزي شهرستان طوالش. در 37 هزارگزي شمال هشتپر و 3 هزار گزي شمال حويق سر راه شوسه آستارا واقع شده‌است. جلگه و مرطوب است. 1725 تن سکنه دارد. از چشمه و رودخانه آبياري مي‌شود. از محصولاتش غلات، لبنيات، عسل، چاي، گيلاس، سيب و پرتقال است. مردمش به کشاورزي اشتغال دارند. سر راه شوسه 5 قهوه‌خانه و چند دکان دارد.

ماکلوان که به زبان تالشی ماکلان تلفظ می‌شود یکی از شهرهای جدید استان گیلان و مرکز بخش سردارجنگل فومن است که درفاصله ۳۵ کیلومتری رشت و ۱۰ کیلومتری شهرستان فومن و ۲۰ کیلومتری شهرک تاریخی ماسوله قرار دارد. این شهر از پایگاههای اصلی مبارزاتی سردار جنگل، میرزا کوچک خان جنگلی بوده و مردم این شهر و روستاهای توابع به زبان تالشی سخن می‌گویند. جنگ ماکلوان اولین نبرد مسلحانه جنگلیها با قوای روسیه و آغازی بر نهضت جنگل بود.

شهر ماکلوان در خرداد ماه سال ۱۳۹۱ از تجمیع ۲روستای ماکلوان پایین و ماکلوان بالا مرکز بخش سردار جنگل به عنوان شهر ماکلوان به تقسیمات کشوری افزوده شد.

شهر ماکلوان در دامنه و بین کوههای سیاه کوه و برزه کوه و در دو طرف ماسوله رودخان با مزارع و باغهای چای قرار داردو از نقاط توریستی استان گیلان محسوب می‌شود. ماکلوان در نقطه میانی بین شهر مجسمه‌ها فومن و دژ تاریخی قلعه رودخان و شهرک پلکانی ماسوله قرار دارد. این شهر ازغرب به مناطق تنیان صومعه سراوماسال، از شرق به دهستان گشت وقلعه رودخان و شفت از جنوب به ماسوله وطارم وخلخال و از طرف شمال به شهر فومن ودهستان لولمان محدود می‌شود. ییلاق‌های این شهر از جمله ییلاق گردسوئه گسکره(گردسایه)وییلاق کوربار از نقاط خوش آب وهوا وبسیار زیبای گیلان محسوب می‌گردد.

شهر ماسوله

شهرک تاریخی وپلکانی ماسوله که به زبان ساکنین آن موسله تلفظ می‌شود، یکی از نقاط خوش آب وهوای بخش سردارجنگل است که در ارتفاع ۱۰۵۰ متری قراردارد این شهرک هرساله پذیرای هزاران گردشگر است مردم با فرهنگ ماسوله مانند مردم بخش سردارجنگل به زبان تالشی سخن می‌گویند. این شهرک در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر ماکلوان قرار دارد جمعیت ساکن وثابت ماسوله۸۰۰ نفر است و چند برابر ساکنین ثابت در شهرهای بزرگ ساکن هستند.
ماسوله رودخان

ماسوله رودخان که به زبان تالشی موسله رخون خوانده می‌شود. از رودخانه‌های زیبای گیلان است که بخش سردارجنگل را در دوطرف خود دارد. این رودخانه طبیعتی وحشی دارد وبه سبب عدم کنترل ومهار آن در سیلابهای سال‌های اخیر خسارت جانی ومالی سنگینی بر منطقه وارد کرده‌است که مهار وکنترل آن از نیازهای اساسی شهر ماکلوان است. این رودخانه از ارتفاعات ماسوله ودیگر کوههای بخش سردارجنگل از ارتفاعات ۳۰۰۰ متری سرچشمه می‌گیرد ودر (چو مثقال) وارد تالاب انزلی می‌شود.
اقتصاد وصنایع

شهرک صنعتی سردار جنگل در این بخش قرارداردو بیش از پنجاه واحد تولیدی داردکه فقط نیمی از آن واحدها در حال تولید هستند. شغل اصلی بیشتر مردم این شهر کشاورزی ودامداری است و محصولات لبنی و برنج وچای ودام وطیورآن معروف است. در ناحیه کوهستانی پرورش ماهیان سردآبی (قزل آلا) ودر ناحیه جلگه‌ای ماهیان گرم آبی هم رایج است، بدلیل توریستی بودن منطقه جمع زیادی از اهالی در اقامتگاها وسفره خانه‌ها وهتل‌ها وخدمات دیگر گردشگران فعال و امرار معاش دارند، درگذشته صنعت ابریشم دراین منطقه چشمگیر بوده که درحال حاضر با رکود مواجه‌است. دامدارن سنتی هرساله همراه دام‌های خود به رسم اجدادی درفصل گرم به ییلاقها ودر فصل سرد به قشلاق کوچ می‌کنند. تعدادی زیادی از جوانان بدلیل تحصیل و شغل اداری وتجاری از شهربه طورموقت خارج شده ودر شهرهای بزرگ ایران اقامت دارند.
وجه تسمیه

برخی از پیران براین باورند که ماکلان ، در روزگار باستان ، کوههای ماکلوان به سبب پوشش انبوه درختان جنگلی ، جایگاه ویژه ای به منظور تهیه سوخت متداول (ذغال ) داشت و صدها کوره ذغال گیری که به زبان تالشی به آن کوره ها کل و کارکنان آن را کلَه واشن می گفتند وجود داشت و ذغال یکی از محصولات عمده ماکلانیها بود و در تاریکی شب ، نور شعله های آتش کوره ها از سیاه کوه ماکلوان (که نام سیاه کوه هم به جهت درختان انبوه آن روزها نوربه زمین کوه نمی رسید نمی رسیدوتاریک چون سیاهی شب بود ،سیاه کوه نام گرفته بود ) از چَکنا تا معدن که شکل هلالی دارد ، نور کل ها درشب ، ازدور به شکل ماه دیده میشد و نام ماکلان (ماه +کِلون )برگرفته از آن است که تدریجا به ماکِلان شهرت یافت ودر یکصد سال اخیر نامش به نادرستی فارسی ساز شده است و به صورت رسمی ماکلوان ثبت شده است که تلاشهایی در حال انجام است که این دیار کهن به نام اصلی خود ماکِلان برگردانده شود .